Familiebezoek

Woensdag 9 december 1987

Vorst, sneeuw en mist bij het vertrek naar Schiphol om 13.30. Om 15.40 geparkeerd en ingecheckt. De weegschaal geeft 23,9 kilo bagage aan. Ik moet het wel in Singapore weer van de band af halen. Wat jammer nou. 17.00 uur door de douane. Ik krijg geen stempel. Even rondgelopen en dan naar gate D50. Bij de security check wordt de voeding van Eugene door twee mensen bekeken. Dan het vliegtuig in. Bagage achterin gezet in een apart rek omdat 15 kilo handbagage toch wel erg veel is. Hele mooie vlucht naar Cairo. Hier blijkt een technisch probleem te zijn wat drie kwartier vertraging oplevert.

Donderdag 10 december

Om 1.30 uur op mijn horloge stijgen we weer op. Het is nu al donderdag en eigenlijk nog veel later door alle tijdzones. Ik val in slaap. Boven Saudi Arabië is het daglicht en ik zie zand duintjes en oases. De piloot zakt met een scherpe bocht als de turbulenties steeds erger wordt. Dan is het weer over. Net bij het ontbijt weer even turbulentie. Bombay komt in zicht, schitterend! Files van kleine autootjes en sloppenwijken. De Engelsen en Sydney'ers naast mij stappen hier uit voor 3 weken vakantie. In de lucht beginnen ze met insecticide te spuiten. Een ruwe landing volgt. Hierna wordt het vliegtuig gestofzuigd. Het is nu 6.30 uur op mijn horloge (11 uur lokale tijd) en behoorlijk heet. Vertrekken weer op tijd en ik raak in gesprek met twee Kiwi's die met hun goeroe naar een meditatie bijeenkomst zijn geweest. Mooie aankomst in Singapore met de lichtjes in de stad. Het is hier nat en heet. Om 20.30 uur ga ik in transit. Ik check of mijn koffers morgen weer goed op het vliegtuig terecht zullen komen en confirm mijn vlucht telefonisch, Dan mijn tas afgegeven voor 1 singapore dollar en ik ga de winkels af. Besluit om een 8 mm video camera te kopen en ik bel mrs. Edwards voor 2,50 dollar en mam voor 12 dollar. Dan de camera gekocht met extra batterij en cassette van c-90. Recorder $3101, batterij $62,50 en cassette $29 is samen $3192,50 singapore dollars. Ga de videorecorder uitproberen en zit te praten met een Pakistani. Probeer wat te slapen, wat niet lukt en ga dan maar weer wat lezen.

Vrijdag 11 december

Om 7 uur kop koffie gedronken, een pie gegeten en een glas cola gedronken. Dan mijn bagage verder in orde gemaakt. Nu twee micro cassette recorders + twee cassettes gekocht. 151 dollar voor mam en 105 dollar voor Eugene en 7,60 voor de twee cassettes. In totaal nu 3.000 gulden, 90 australische dollars en 100 amerikaanse dollars ingewisseld. Mijn tas opgehaald en alles in elkaar gepast. Dan door de gate en de voeding weer uitgepakt. Na een tijdje wachten de Boeing 747-400 Big Top in. Precies op tijd weg in de regen. Sommige passagiers mogen naar de business class om gezinnen weer bij elkaar te krijgen en er mogen zelfs mensen naar de first class. Een vlotte vlucht maar ik kan geen vliegtuigvoedsel meer zien of ruiken en neem een kopje thee. Ik ben nu totaal oververmoeid en ik probeer wat te dutten. Het is heel erg mooi boven Australië en dan een perfecte landing in Perth. Je voelde het haast niet, waar het toestel in Bombay en SIngapore maar neergeploft werden. We zijn precies op tijd. Ik ga als eerste door de paspoortcontrole en dan op de koffers wachten. Ruim een half uur later komen ze. Ik had één van de micro recorders aangegeven en moest dus in een rij gaan staan voor aangifte. Wat duurde dat toch lang. Ik wissel van rij en lach naar het meisje van de paspoortcontrole. Ze geeft mij ook een grote smile terug. Er gaat een nieuwe desk op en en ze roept mij naar voren. Twee passagiers willen voor me schieten maar ze verwijst ze terug naar achter mij. Ik blij. Na een vraagje over voedsel en andere spullen loop ik zo door de douane. Het is nu 16.20, een uur na aankomst. Daar is Eugene dan. We zijn eerst de lounge ingedoken om een cola te drinken en dan gaan we met de taxi naar een bar/restaurant bij het station. Een bord spaghetti gegeten en dan de trein van 19 uur naar Bunbury. Het is een reis van twee uur en worden afgehaald door Dale en Hilary. Nog wat thee gedronken en dan uitgeput naar bed. Amper raakt mijn hoofd het kussen om 23.50 als ik in slaap val. Het is het einde van een hele lange reis.

Zaterdag 12 december

Eugene is jarig en 32 geworden. Om 5 uur gaat de wekker af en even na zessen zitten we in de taxi naar de haven. We gaan met Richard op de Breakaway varen. We halen met een bijboot het zeiljacht op en leggen die aan de wal. Aan boord zijn Richard, Alan (een bankdirecteur), Hayden, Greg Jones (zonnescherm en zwembaden bedrijf), Eugene en ik. Om 7 uur sharp is de start met 7 jachten van de race Bunbury-Busselton-Bunbury voor het kampioenschap. Bloedheet en een stevig windje. Net na het keerpunt waait het al windkracht 6 à 7 en we gaan op de spinaker terug. Sensatie! Rond 16 uur liggen we weer in de haven. We drinken nog wat, eten gerookte oesters en om 17 uur komt Dale ons ophalen. We eten, de kinderen naar bed en dan de kadootjes uitpakken. Het uitpakken van het huwelijkscadeau zet ik op de video. Om 23 uur naar bed.

Zondag 13 december

Om 6.30 wakker geworden van de kinderen. We zitten wat te praten en gaan dan met de kinderen fietsen. 's Middags naar Paul Painter om te zwemmen. We maken foto's en nemen video op. We zijn pas weer om 18 uur thuis. Gegeten en nog lang met Eugene zitten praten, dus alweer laat naar bed toe.

Maandag 14 december

Eugene om 6 uur naar de trein gebracht en hij vertrok om 6.30 uur. Ontbijten en daarna met Dale Bunbury in om mijn paspoort aan te vragen. We kunnen niemand bedenken om te tekenen voor mij, dus we gaan maar lunchen en daarna televisie kijken. 's Middags een rondje gefietst naar het shopping center. 's Avonds nog wat gelezen en naar bed.

Dinsdag 15 december

Net als elke ochtend uiterlijk 7 uur bed uit. Eerst naar de groentemarkt geweest en dan terug via Foreham. 's Middags benzine getankt en het gras gemaaid. Het gras uitgebreid gewaterd, een routine van een dik uur. Dan weer televisie kijken en lezen.

Woensdag 16 december

's Morgens gaat Dale winkelen en ik rommel wat rond. 's Middags ga ik met de auto de stad in. Ik koop 23 postkaarten en postzegels voor 30 dollar en laat de foto's ontwikkelen voor 14 dollar. Dan weer de tuin wateren, lezen, eten en tot 22.15 kaarten schrijven. Foei, wat een werk. Het is in ieder geval klaar. Het was 33 graden vandaag.

Donderdag 17 december

Om 9.30 in de auto naar Perth. Als we onderweg stoppen omdat Remy moet plassen, begint het water in de radiator te koken. Niet vreemd want het is 38 graden vandaag. Motor afkoelen, wat drinken en dan koud water bijvullen. Om 11.45 bij Dale's moeder in Perth. We drinken een kop thee en dan installeren in de kamer. Dale brengt me om 13.45 naar de City om te winkelen. Ik heb de kaarten gepost en de stad verkend. Om 16 uur bij Eugene. Bekijk zijn kantoor bij Offshore Woodside Petroleum en we gaan naar de bovenste verdieping. Alles is dicht, dus we kunnen helaas niet genieten van het uitzicht. Dan koffertje opgehaald en Dale haalt ons op met de auto. We wandelen, eten, praten en gaan naar bed.

Vrijdag 18 december

Weer vroeg op. Dale brengt me naar de Universiteit voor een busticket. Na een uur is het eindelijk geregeld voor 140,40 dollar. Ik neem de bus voor 1,15 naar Fremantle. Even oriënteren en dan maar lopen.Ik zie de schepen van de first fleet liggen en loop naar de kade. Wilt u even 8 dollar betalen? Ik loop naar een zij ingang en zeg dat ik van één van de tall ships ben. Ik ben gratis binnen! Ik heb één voor één all schepen bekeken en ga dan naar het Fremantle Maritime Museum. Het zweet stroomt nu van met af en ik heb een knalrood hoofd van de hitte. Het is 41,2 graden. Ik kom in het museum tot bedaring en bekijk de Batavia en een watervliegtuig drijver waar twee Duitsers mee gered zijn. Dan de stad in om ijsjes, koude drankjes en een pie te eten. Bij het toeristenbureau krijg ik een lading posters en stickers mee voor niets. Nog wat winkelen en dan de bus terug. Ik ben er om 16.20 en tien minuten later komt Eugene ook thuis. Hij had een borrel op de zaak gehad. We hebben 1900 dollar opgehaald en op de bank gestort. We gaan wandelen met de kinderen en de hond en daarna eten. 's Avonds komt Mary-Rose op visite. Ik was nog af en 20.45 vertrekken we in het donker, dus wat koeler, om terug te rijden naar Australind. Ik val in slaap en we zijn om 22.45 thuis. Kopje thee en naar bed.

Zaterdag 19 december

Vroeg op, verslag schrijven en even naar de dokter in de stad voor Eugene. Heel de middag een beetje rond gehangen tot 16.00 uur. Dan lamb chops en sinaasappels gehaald in de Foreham en door naar de oceaan om te zwemmen met de kinderen. Teruggekomen gelijk gaan koken. Lamb chops, aardappelpuree, worteltjes en ijs met rabarber toe. De kinderen genoten. Hilary had zelfs nog een tweede toetje. Heerlijk. Nog televisie gekeken en dan naar bed.

Zondag 20 december

Probeer de foefjes met de video uit en neem wat op van de kinderen. We kijken heel de video weer af en gaan om 16 uur weer naar de oceaan waar we zwemmen en foto's maken. Het is 38 graden. Op de terugweg fish & chips gehaald. We eten rond 19.00 uur en dan nog even nazitten. David Turvey gebeld. Hij wil gelijk al kerstmis voor mij regelen. Ik zal hem dinsdag terug bellen om af te spreken wat we gaan doen. Om 21.00 uur naar bedje toe.

Maandag 21 december

Rond 5.30 wakker van de kinderen. Eugene heeft vandaag een dag vrij genomen om bij mij te kunnen zijn. Ik werk mijn verslag bij en dan gaan we naar de rolschaatsbaan. Remy en ik gaan rolschaatsen en Eugene filmt. Daarna nog op flying turtles door de zaal gescheurd. Dan met Dale de stad in en daar een rondje gelopen. We eten, spullen inpakken en vroeg naar bed.

Dinsdag 22 december

Dale brengt ons om 6 uur naar de trein. We zijn om 8.38 in Perth. Ik neem de bagage en breng die naar het huis van Dale's ouders. Mijn kleingeld is op en en een oude vrouw betaalt voor mij omdat de chauffeur niet kan wisselen. Dale's moeder laat me alle jachthavens zien en dan wil ik de bus terug naar de stad nemen. Helaas ben ik net te laat. Ze brengt me naar een volgende halte waar meer bussen langs komen. Er loopt net een meisje naar de halte en we nemen haar ook maar mee. In de stad lunchen met Eugene, dan gewinkeld tot 16 uur en Eugene van kantoor opgehaald. Nog wat winkelen tot 17.30 en dan halen Paul en Amanda ons op. We gaan naar Steve's, een bar in de buurt. We hebben een gezellige avond en ze brengen ons thuis. Daarna direct naar bed.

Woensdag 23 december

Ik slaap heerlijk tot 8 uur. Ontbijten en krantje lezen. Ik ga met Dale het schommelpaard halen en zet hem thuisgekomen in elkaar. Douchen, omkleden en naar Eugene. We zijn wat te vroeg dus lopen nog een rondje door de stad en dan Eugene van kantoor halen. Drinken wat in een bar en om 16.30 in een restaurant. Snacks, drinks en om 18 uur schuift Dale ook aan. Nog een kop koffie in de stad en dan naar huis. Video kijken en naar bed. Remy houdt me van middernacht tot 1.30 uur wakker. Om 4.30 maakt Remy me wakker door de ventilator op hoog te zetten. Daarna niet meer kunnen slapen. Wat een rotnacht.

Donderdag 24 december

Om 8 uur de stad in en gewinkeld voor de laatste kerstinkopen tot 12 uur. Eugene opgehaald van zijn kantoor feest. Bus teruggenomen en hangen wat rond tot 15 uur. Dan met de auto naar de bank en het stand. Video maken. Naar Boans voor videobanden en dan via onze vaders huis naar Eugene's kavel land waar het nieuwe huis gebouwd gaat worden. Rondgelopen, nog wat video gemaakt en dan weer terug. Nancy met Madeleine en Bonnie ontmoet en dan lekker gegeten. 's Avonds nog wat televisie en video gekeken en dan naar bed.

Vrijdag 25 december

Kerstdag. Direct na het opstaan de cadeautjes uitpakken. Ik krijg een hoed van Dale, een strikje voor mijn smoking van Eugene en een Australisch adresboekje van Remy en Hilary. Daarna naar Dixie om wat te drinken en daar een uur geweest. Dan buiten een enorme lunch en als het licht begint te regenen naar binnen voor het toetje. Kijken video waarbij bijna iedereen in slaap valt. We proberen een kopie van de video te maken maar dat mislukt. Dan nog wat eten, praten en allemaal naar bed.

Zaterdag 26 december

Boxing day. Om 5.30 maakt Remy me wakker met een enorm lawaai door keihard te blazen op zijn nieuwe fluit. Ontbijten en nadat alles ingepakt is rijden we om 10 uur naar Fremantle waar we de Tall Ships nog net zien uitvaren. Ik ren naar de pier om foto’s te maken, maar te laat. Dan terug baggeren over het strand. Als we weg willen staat er een enorme file. Na een uur kunnen we eindelijk weer rijden en onderweg stoppen we voor een picnic. Thuis in Australind wassen we de auto en Remy stoot zijn hoofd aan het autoportier. Naar het ziekenhuis waar hij twee hechtingen krijgt. Naar mam gebeld, gegeten en naar bed.

Zondag 27 december

We fietsen een rondje met de kinderen en gaan eten. Nog een brood gehaald en dan nemen Eugene en ik de trein van 15.40 naar Perth. Onderweg wordt er nog iemand ziek en kotst het gangpad onder. Ik word op een haar gemist. In Perth aangekomen staat onze vader op het perron. We gaan naar een duur hotel. Op de deur staat een bordje dat het verboden is voor korte broek, t-shirt en slippers. Eugene heeft ze alle drie aan, ik twee. We komen voor het smörgåsbord in de vorm van een lopend buffet. Erg lekker met garnalen, salades en toetjes. Eugene praat met hem, ik zeg niet veel. Na 1,5 uur brengt hij ons naar Dale's ouders. Ik smeer mijn brood, pak alles in en in ga in Eugene's kamer naar bed. Middernacht lig ik eindelijk in bed.