Sydney

Woensdag 20 januari

Afscheid van Ben genomen en met de bus naar Darling Harbour, gratis op onze buttons. Hier zijn een aantal mensen van de Abel Tasman aanwezig en krijgen we het hele verhaal over het ongeluk. Wat zaken geregeld en gebeld. Om 16 uur naar Adam's Apple gegaan, maar Kate was er niet meer. Naar de Dutch Promotion Stand en daar ontvangen door Van Leer etc. Er is een receptie van de Prime Minister en er zijn feesten. Van heel New South Wales zijn uit elke stad leuke dames uitgenodigd. Sommigen hebben wel 8 uur gereisd. Gezellig dansen met Patti Ward uit Macksville (bijna 500 kilometer boven Sydney) en we gaan later nog eens afspreken. Dan staat Kate opeens voor mijn neus. We praten een tijdje en ik krijg haar telefoonnummer. Een kolonel brengt me daarna met zijn dienstauto naar Central Station. We zijn immers van die onfortuinlijke Abel Tasman. Ik krijg ook een gratis trein naar Sutherland. Ik praat een kwartier met een Fransman terwijl we op de trein wachten. Met een gedeelde taxi naar Jesse en Joy Turvey. Om 21.30 daar en lang zitten praten.

Donderdag 21 januari

Uitgebreid ontbijt en 's middags naar Jaap en Hinke van der Mei op visite. 's Avonds een lekker diner bij Jesse en Joy Turvey en om 21 uur naar bed.

Vrijdag 22 januari

Om 5 uur op, ontbeten en 5.45 weg. Om 6 uur op de luchthaven om David en Amanda op te halen. De hele familie Turvey gaat terug naar huis en ik ga door naar de internationale terminal om de deelnemers aan mijn etappe met de Abel Tasman van het vliegtuig te halen. De bus is net weg en een man neemt de taxi. Hij vraagt of ik mee wil rijden. Het is een zakenman uit Uruguay en hij betaalt de taxi. Fijn. Dan verslag schrijven terwijl ik op het vliegtuig wacht. Als ik bij de aankomst hal kom staat Gerry er al en spoedig arriveren de anderen. Ik heb een lang gesprek met de leider van Scouting Australia. Hij doet het al 50 jaar en is daar om ons te chauffeuren. Acht Abels komen uitgeput aan. We rijden naar de pier en zien onderweg de vlootschouw van de marine die net onder groot spektakel terug naar binnen vaart. Op de haven legt Robin ons eerst het programma uit en dan krijgen we de gastadressen. Marlise maakt nog een hoop heisa over het formulier van fl 850 dat ik nog zou moeten tekenen. Ik leg uit dat haar informatie niet klopt. Bart belt naar ons gastadres en dan ga ik de spullen van Bart en mij wegbrengen. Onze liaison officer Bill van Boheemen brengt ons naar het station. Daar worden we in Wahroonga opgehaald door Willi Geytenbeek. Willi is in 1953 met het vliegtuig naar Cairns geëmigreerd. Ze is 30 jaar getrouwd geweest en nu weduwe. Ze heeft geen kinderen maar is elk jaar naar Nederland terug geweest. Ze heeft een mooi huis en we krijgen ieder een eigen kamer met badkamer. Ik bel Joy Turvey, Trisch, Gene en Kate en dan weer terug naar Darling Harbour. Bart opgehaald en dan weer naar Normanshurst. Gegeten, gepraat en met de teckel Arie gespeeld. Om 21.30 naar bed.

Zaterdag 23 januari

Heerlijk geslapen en om 7.45 opgestaan. Ontbeten en met de trein naar de Pier. Wat is al dat gratis openbaar vervoer toch heerlijk. Ik loop wat rond totdat Kate komt. Van 10 tot 12 lopen we een rondje over de haven. We gaan langs bij de Asgard II. Gezellig om dat samen te doen. Dan merk ik dat de bus naar Manly al weg is. Het begint nu te stortregenen. Om 13 uur de ferry naar Manly genomen. Om 14 uur ben ik aan het strand in de stromende regen. Er is amper publiek maar de Manly Surf Carnival gaat onverdroten door. Gezellig staan kletsen bij een ploeg lifesavers. De wedstrijden gaan soms met drie teams tegelijk van start. Heel erg mooi om te zien. Om 16 uur met de hydrofoil terug naar het centrum. Ga naar Darling Harbour waar ik wacht tot 19 uur om de Turvey's de haven en de boten te laten zien. Om 20 uur zijn ze er nog niet en dan maar even gebeld. Ze komen niet. Het feest is ook geannuleerd dus dan maar weer naar de Asgard II waar ik gezellig zit te praten tot 23 uur. Terug naar Willi met de trein. In Wahroonga een taxi geprobeerd te bellen, maar dat lukt niet, dus dan maar lopen. Ik ben nog maar net de hoek om of daar komt Willi samen met andere mensen van de Dutch Club aan gelopen. Dankbaar mee gereden en 1 uur in bed.

Zondag 24 januari

Bart kwam nog later thuis en vertrekt alweer vroeg op safari, dus ik heb hem niet gezien. Ik ga weer naar Darling Harbour en in de Dutch Club koffie zitten drinken. Toen iedereen er was het Abel Tasman promotie stalletje op gezet. Dankzij een paar enorme stortbuien heel veel t-shirts en handdoeken verkocht. Het weer sloeg om en met een stralende zon naar de kade gegaan. Drommen mensen. Ik ga op zoek naar nieuwe inkt voor het stempelkussen en daarna George proberen te bereiken voor de prijsuitreiking. Trisch brengt op tijd mijn tas uit Hobart. Ze was met Con en wat vrienden. Om 16.30 naar de Consul in een busje scheuren. We zijn net na 17 uur op zijn appartement aanwezig. Op het balkon over de stad uit staan kijken. Een schitterend uitzicht vanaf de 26e verdieping over Sydney en de havens. Consul de Jong en zijn vrouw entertainen ons tot 19.30 en dan gaan we naar beneden waar Willi al op ons staat te wachten. We nemen haar mee in het busje en Bill van Boheemen en hij zet ons af bij de showgrounds. Willi, Greetje, Emmy en ik gaan eerst eten en daarna de grote tent in voor de Starlight Express show. Het begon al snel. De grootste lichtshow die ik ooit gezien heb en het publiek zit helemaal rond het podium. Helaas is het slecht te verstaan. In de pauze een programma gekocht zodat we begrijpen waar het over gaat. Om 23 uur is het afgelopen. Met de buurman van Willi en zijn engelse neef meegereden. We zitten met 6 man in een Subaru. Om 1 uur in bed.

Maandag 25 januari

Om 6 uur op. Met zijn allen verzameld in Darling Harbour. Het zonnetje schijnt nu volop. Met bussen naar de Botanical gardens. Hier stellen we op voor de parade. Anne-Marie met het bordje voorop en ik met de vlag erachter. Dan in V vorm de rest er achteraan. Elke keer als we een televisiestation zien doen we onze yell. Later horen we dat Channel 7 ons ongeveer 15 seconden in het hoofd journaal had. Halverwege de parade moeten we aan de kant gaan staan voor Diana en Charles. Charles ziet er maar verveeld uit. Als hij ons bordje ziet lichten zijn ogen op. Tegen de tijd dat hij bij ons is zie je hem denken 'Holland' . Ik zwaai met de vlag en hij knikt. Leuk zeg! Diana zat verborgen onder een grote hoed aan de andere kant van de Rolls. Dan verder lopen naar het Sydney Opera House. We zien George van de Nadia IV en Marlon zal met hem meegaan om de prijs in ontvangst te nemen. Heel erg plechtig allemaal. Als George aan de beurt is doen we onze Nardia IV yell. Er achteraan kwam een grote toet uit het publiek. We gaan lekker lunchen en ik zie Kate voor een laatste keer. Dan terug naar Darling Harbour. Samen met Greetje en Emmy lopen we een rondje over de kade langs de schepen. Terug gekomen kom ik Patti tegen en we spreken af voor 's avonds. Om 16 uur komt de Abel Tasman dan eindelijk aan. De TROS en een Australische televisie ploeg erbij. Even op het schip gezeten en diesel bijgevuld voor de volgende dag. Dan naar Central Station om Patti op te halen. We nemen de bus naar Kingsford Smith en daar gaan we wat eten. Dan komt Adrian aan en nemen hem mee naar Central Station. Hij gaat op de trein en zelf nemen we de trein naar Darling Harbour. We gaan naar het grote eindfeest, maar daar was niet zoveel aan. We lopen langs de schepen. Wat een drukte! Dan door de stad over Macquarie street. Ook al bomvol mensen. Gezellig avondje verder gehad tot 4 uur 's morgens. Ik neem afscheid en ga op de Abel Tasman liggen voor krap 2,5 uur slaap.

Dinsdag 26 januari Australia Day

Als iedereen er is gaan we om 8 uur door de haven varen. De TROS is mee en dan maar liggen wachten. We zien een vliegshow met een paar honderd vliegtuigen en helikopters. Dan de aankomst van de First Fleet. Allemaal bootjes met Nederlanders komen ons gedag zeggen. Om 13 uur naar de andere kant van de brug gevaren. We zien de Nadia IV en dan is de vlootschouw oftewel de Parade of Sail. We doen onze yell veelvuldig en zwaaien heel wat af. We varen voorbij de brug, het Opera House en langs het marineschip met Charles en Diana. Bij de Heads keren we om en varen onder vol zeil en spinaker terug naar binnen op hoge snelheid. En de TROS maar filmen. Vlak voor Sydney Harbour Bridge gaan we voor anker en gaan we eten. Om 20 uur is het donker en net als we de videobeelden van die dag aan het bekijken zijn begint het vuurwerk. Een gigantisch vuurwerk met een verlichte brug, Sydney Opera House er onderdoor en het hoofd vuurwerk er achter. Er liggen duizenden bootjes. Er is nog een tweede en derde vuurwerk voor en achter ons. Na vijf minuten de grootste vuurpijl die ik ooit gezien heb. Het blijkt een 60 centimeter granaat te zijn en spatte 600 meter breed uit elkaar. Dit is pure sensatie. Dan vijf minuten later de finale. Alles gaat tegelijk de lucht in en dan wordt in drie fases de hele brug opgeblazen. Bij wijze van spreken. Ik stond te gillen en springen van enthousiasme. Na 20 minuten was het voorbij. Je kon een miljoen mensen horen klappen en juichen. Daarna voeren alle bootjes langs. We gaan terug naar de kade en dan door naar de metrostation. We hebben moeite om in de trein te komen, maar bij de vierde trein lukt het eindelijk. Er is een uitgelaten stemming en iedereen moet tot het uiterste gaan om wakker te blijven. We bellen Willi en we gaan moe maar tevreden naar bed.

Woensdag 27 januari

Omdat de meesten eerst naar de luchthaven moesten om de aankomst voor de TROS nog een keertje opnieuw te filmen had ik heel de ochtend om lekker uit te slapen. Willi bracht me om 11 uur naar de nieuwe ligplaats. De oude bemanning is klaar voor vertrek. Alles wordt op de film vastgelegd en dan zoek ik samen met Toon de smalste kooi uit. Dat lijkt ons het beste in tijden van storm. De TROS ploeg chartert een bootje en we gaan zeilen in de haven. Ze lenen mijn camera om foto's te maken naast het filmen. Terug een interview geven en dan zijn alle banden vol met 10 keer 22 minuten materiaal. We nemen afscheid van de camera ploeg en we beginnen met het inventariseren van de voorraden. We slapen voor het eerst aan boord van de Abel Tasman.

Donderdag 28 januari

Een rustig nachtje en lekker geslapen. We gaan weer verder met voorraden inventariseren. Toon en ik maken de buitenkant van het schip schoon en we schrobben het dek. Als we heet en bezweet zijn gaan we met zijn allen naar het zwembad. Heerlijk gezwommen en 's middags weer verder werken. Adrian komt langs. Nadat alles klaar is gaan we om 19 uur naar de Rembrandt club. We zouden hier wat te eten krijgen, maar nee hoor. Peperdure broodjes en zoek het verder maar uit. Willi was er en gezellig zitten praten. Nog wat bagage uitzoeken en ik erger me aan al het gerommel. Als het afgelopen is in de Toyota van één van de leden gestapt en 160 km/uur terug gescheurd. Lekker afreageren. Bed in en pitten maar.

Vrijdag 29 januari

Vroeg opgestaan en de stad in met Andries en Marlon. Eerst geld ophalen bij de bank en dan naar de dokter voor de geelzucht prik. Heel lang wachten en dan om de beurt de billen bloot. Lachen hoor. We krijgen de verzekering dat we gevrijwaard zijn van alle ziektes voor de komende vijf maanden. Andries wordt het even te veel en loopt naar buiten. De dokter ziet dat mijn oog rood is van vuil erin en ze maakt heel mijn oog schoon. Gratis service. We rekenen 20 dollar af en lopen naar de Mcdonalds om wat te eten. Bij het postkantoor om post gevraagd maar er is niets want het ligt op een ander kantoor. Ik stuur Marlon erop af en zelf breng ik de foto's weg. Dan met trein en taxi naar Sutherland en ga bij de Turvey's lunchen. Terug we de foto's ophalen en nog wat zonnebrand kopen etc. In een winkel kom ik Gerry en Kees tegen. We verzamelen in het Chinese centrum en vanaf daar met taxi's terug naar de boot. Gezellig wat rommelen en naar bed.

Zaterdag 30 januari

De boot klaargemaakt om te gaan zeilen. Er gaan een paar gasten mee waaronder Adrian. Er wordt flink wat door de haven heen en weer gekruist. We gaan door de Heads en dan valt de wind weg. Als we terug naar binnen gaan is er weer meer wind. Nadat we aangemeerd zijn gaan we met zijn allen zwemmen in het zwembad. Daarna eten op het schip. We nemen taxi's de stad in en we zetten Adrian bij het station Wyngard af. We gaan naar een bar, maar Bart mag er eerst niet in omdat hij geen shirt met een kraagje aan heeft. Dan naar de disco erboven. Andries en zijn maten nemen ons mee naar een hele grote discotheek. Eigenlijk niet toegankelijk voor spijkerbroeken, t-shirts en het is 10 dollar entree,maar wij mogen er zo in dankzij de vrienden van Andries. We dansen en gaan daarna naar de Jungle Bar. Een groep gaat nog naar King's Cross, maar de rest gaat terug en we liggen om 3 uur in bed.

Zondag 31 januari

Om 8 uur opgestaan en ontbeten. Om 11 uur was het schip klaar en vertrekken we met de sponsors voor weer een dagje zeilen. We motoren naar buiten en er staat niet veel wind. Dan gaat het opeens heel erg hard waaien en in het vlakke water doen we meer dan 10 knopen en gaan zelfs van de meter af. Teruggekomen gegeten en een rustige avond.

Maandag 1 februari

Ik ga al vroeg de stad in om 200 foto's bij te laten maken. Als ik terug ben ga ik weer opnieuw de stad in om 200 stickers voor de achterkanten te gaan kopen. Ik laat mijn haar knippen in 10 minuten voor 5 dollar. Dat is dan ook weer snel geregeld. Daarna alle stickers op de foto's plakken. Ik bel nog met Hinke en Adrian komt weer langs op de boot. 's Avonds gaan we alle kaarten schrijven voor de sponsors. Ik schrijf ook nog een brief aan mam. Ik ga bijtijds naar bed.