Perth - Melbourne

Maandag 28 december

Om 5.30 opgestaan, ontbeten en 6.10 bij de bushalte. We wachten een kwartier op een bus maar er komt er geen. Dan naar de volgende halte gelopen. Het is nu al 6.45 en nog steeds geen bus. Ik moet om 6.55 uiterlijk inchecken dus we besluiten om een taxi te bellen. De taxi is er gelukkig al snel en we rijden naar de busterminal. Ik ga inchecken en ik neem afscheid van Eugene. Bus nummer 1 van Pioneer vertrekt met maar 7 mensen aan boord. Ik zit in bus nummer 2. We rijden een hele route om mensen op te halen en af te zetten. Er zijn 5 dubbele zitplaatsen en ik heb er één van. Buiten de stad bij een fruitstal wat fruit gekocht. Zo'n lange busreis van twee dagen is een kwestie van lekker zitten en films kijken. 's Ochtends Crocodile Dundee en 's avonds een film over ufo's, dan Jewel in the Nile en Star Track 4. We stoppen vaak en steeds dezelfde routine van koffie drinken, benen strekken en met mensen praten. Dan weer in de bus en wat eten. We rijden met 2 Pioneer, 2 Deluxe en 1 Tansaussie bus samen op. Laatste stop van de dag is om 23 uur en dan rijdt de bus door tot de volgende ochtend. Lekker geslapen.

Dinsdag 29 december

Al om 7 uur de fruit check en dan de hele dag door weer vaak stoppen. Er gebeurt verder maar weinig spannends. Om 20 uur zijn we in Adelaide. Inchecken voor de volgende bus en afscheid nemen van iedereen. Om 20.45 zit ik in de volgende bus. Dezelfde luxe. Een kwartier na vertrek krijgt de bus pech. Het is nu 21.00 uur. Chauffeur zet de video voor ons aan en gaat hulp halen. Na een uur komen ze terug en proberen de motor te repareren. Als dat niet lukt stappen we over in een andere bus. Dit is een oude rammelkast. Met bijna 2 uur vertraging weer op pad. Stoppen om 2 uur 's nachts voor een kopje koffie.

Woensdag 30 december

Een mooi landschap als ik wakker word. De chauffeur stopt om te bellen dat we later aankomen. We rijden Melbourne in over de hoge brug en dan naar de busterminal midden in de stad. Mijn bagage in het depot afgegeven en ik bezoek eerst de wasruimtes om me eens goed te verfrissen. Ik loop de stad in naar het Bicentenary office. Ik vraag waar de bevoegde van de schepen is en zo kan ik mee naar de pier. Met vier werksters in de auto gestapt en naar de pier gereden. Niemand schijnt van Marlise van de Abel Tasman gehoord te hebben totdat iemand zich herinnert dat ze de dag tevoren om post is komen vragen. Ik laat een paar briefjes achter en maak een praatje met de chief commander WIlkinson. Als ik de pier afloop rijdt zeilheld John Bertrand in zijn sportwagentjes langs. Hij is de organisator van het Tall Ships evenement in Melbourne. Dan loop ik naar de tram om terug de stad in te gaan. Ik koop een dagkaart voor de tram. In de stad ga ik naar het Qantas kantoor om te vragen of er een vlucht ingekomen is. Nee dus. Ze belt nog wat af, maar ik kan weer niemand van de Abel Tasman vinden. Naar het toeristenbureau voor een goedkoop hotelletje vragen. Alles is vol. Ik reis een half uur naar St. Kilda, maar daar is ook al niets. Dan naar de YMCA maar die vind ik te duur. Dan maar weer naar de pier. Chief commander Wilkinson begroet me vriendelijk en ik krijg een participant badge zodat ik de volgende dag op de pier kan komen. Dan weer de stad in. Ik bel naar de Backpackers inn en daar kan ik wel terecht. Bagage bij de Pioneer busterminal ophalen en dan weer de tram naar St. Kilda. Hostel was 10 dollar en om 19 uur bij de Italiaan spaghetti gaan eten. Terug in het hotel met mijn kamergenoten zitten praten tot middernacht en dan naar bed.

Donderdag 31 december

Opgestaan, geld en eten halen. Met een krantje ontbeten en weer zitten praten met andere gasten. Om 12 uur met de tram naar de pier. Er gaan massa's mensen heen. Bij de pier mag ik dankzij mijn badge zo doorlopen. Bovenop het platform zie ik de nieuwe Abels Tasman bemanning die net 's ochtends ingevlogen is, maar ook Gerry, Robin, Suzette, Stephanie en anderen. Om 14.30 komen de schepen aan. Het is een enorm spektakel. Vooral bij het Spaanse schip zijn er massa's dansgroepen, muziekgroepen, verenigingen etc. Kanonschoten worden vanaf de punt van de pier afgeschoten. De Abel Tasman arriveert met iedereen in 17e eeuwse kostuums en matrozen pakken. Ze gaan echter naar de andere kant van de pier om aan te leggen. Iedereen verwelkomd en wat op het schip rondhangen. Eten, praten en om 22 uur wordt het schip verhaald en ga ik op de kant naar het oudejaarsfeest. Als het gaat stortregenen ga ik in één van de regie vrachtauto's van Channel 7 zitten om de televisie uitzending te volgen die live uitgezonden wordt. Om 23.50 dan toch maar weer de stortregen in. Premier Bob Hawke telt op het podium af en dan 21 saluutschoten van het marineschip. Het 'Celebration of a Nation' lied wordt ten gehore gebracht en dan een enorm vuurwerk vanaf drie verschillende punten. Een uur lang concert en het wordt weer droog. Om 1 uur naar de tram. Er zijn te weinig trams en ik neem per ongeluk de 6 in plaats van de 16. Daardoor kom ik helemaal verkeerd uit en nu rijden er geen trams meer. Alle taxi's zitten vol dus dan maar terug lopen. Overal begroeten mensen mij met een Happy New Year. Om 3.30 uur na vele kilometers lopen weer terug bij het hostel. Duik mijn bed in en slapen.

Vrijdag 1 januari 1988

Om 9.30 opgestaan en uitchecken. Ik laat mijn bagage achter in de lounge. Tram naar de pier genomen en aan boord van de Abel Tasman gaan zitten. Van 14 tot 16 stempels zetten op programma's en in speciale sail paspoorten. We beginnen met alle Abel Tasman bedrukte souvenirs weg te geven maar dat gaat wat te snel. Dan maar 50 cent voor een doosje lucifers vragen, maar dat loopt nog als een trein. Voor bijna 80 dollar verkocht in twee uur tijd. Ik ga wat foto's maken en dan met Trish Apswoude uit Sydney staan praten. Ik zou met haar ouders mee kunnen om te slapen. Op Marlon staan wachten om naar het Ierse schip te gaan. Wellicht dat we mee kunnen varen naar Hobart. Dan komen Trish ouders er opeens aan. Gelijk met ze meegegaan naar de auto. We halen mijn spullen op in de Backpackers inn en dan naar hun huis. Dat ligt maar 10 minuten rijden van de pier af. We zijn er om 20 uur en om 21 uur avondeten. Televisie kijken en praten tot 1 uur 's nachts.

Zaterdag 2 januari

Marlon heeft mijn bericht in de YHA ontvangen en ze belt me terug. We spreken om 12 uur op de pier af. Trish komt me ophalen bij haar ouders en we lopen naar de Abel Tasman. Een half uur later komt Marlon en we gaan samen naar het Ierse schip de Asgard II, een square rigged barquentine. We monsteren ons aan en we praten een poosje. Over twee dagen moeten we aan boord zijn voor het vertrek. Dan met Trish in de auto mee en we rijden naar Ricketts Sanctuary en lopen daar rond. Dan een Devonshire tea met scones. Om 17 uur zijn we weer terug. Omgekleed en naar de Abel Tasman Dutch Club gereden. 's Avonds komt hier iedereen van de Abel Tasman samen, in totaal zo'n 35 man in uniform. Als we binnenkomen krijgen we een staande ovatie van minstens 250 emigranten Hollanders. We krijgen een maaltijd en dansen wat. De Nederlandse consul is er. We krijgen allemaal een tegeltje en we praten met zoveel mogelijk mensen. Rond 3 uur 's nachts weer terug.

Zondag 3 januari

Uitgeslapen en met David en Alexandra mee naar David's broer. Om 14 uur zijn we daar. Er ligt een lam op de barbecue. We spelen snooker tot het eten klaar is. Heerlijk gegeten en weer veel mensen ontmoet. Zo krijg ik van Hurtle Lupton, de burgemeester van de City of Knox, een stropdas en manchetknopen. Daarna gaan we nog een keer met zijn allen snookeren. Het is een leuk spel met de ballen met nummers en speelkaarten. Ik won de eerste ronde en de tweede keer wilden twee vrouwen mij per se verslaan zodat ik derde werd. Om 20 uur weer naar huis. Dan door naar de andere broer van David. Ook weer heel erg gezellig. Ik krijg hier cricket uitgelegd en we drinken een paar wijntjes. Tegen elven weer thuis. Wat een relaxte dag!