Auckland - Moorea

Dinsdag 16 februari

Vandaag is de dag van vertrek. Ik ben benieuwd wie er allemaal komen uitzwaaien in de lunchpauze. Er worden nog even wat boodschappen gedaan. Onze limonade voorraad aangevuld en een extra batterij gehaald voor het lichtje in onze kooi. Brief en kaarten op de post en dan gereed maken voor vertrek. Om 11.45 komt tante Sylvi en om 12 uur Grant en Rachel. We zijn klaar voor vertrek en er worden nog snel foto's gemaakt. Dan valt opeens de beslissing dat men nog pizza wil eten. Grant rijdt met twee bemanningsleden om de pizza's. We vertrekken nog steeds niet dus afscheid genomen van Grant en Rachel om 12.50. Om 13 uur komt de fotograaf terug met de foto's. Sylvi koopt nog snel een t-shirt voor mij en om 13.05 vertrekken we. Uitgezwaaid, zeilen hijsen en dan van 14 tot 16 uur even pitten omdat ik zo moe geworden ben. Dan eten en wacht lopen tot 22 uur. En van 2 tot 6 weer wachtlopen. Het is pikkedonker en er staat een aardige zeegang. Iedereen wordt weer zeeziek. De wind komt uit de verkeerde hoek en we moeten zo scherp mogelijk aan de wind zeilen. Als we steeds verder zuidelijk gaan besluiten we toch maar weer wat meer noord te sturen om niet op de Zuidpool uit te komen. Ziek mijn kooi in.

Woensdag 17 februari

Als ik om 12 uur opsta stortregent het. Zeilpak aan en het blijft regenen. Op een gegeven moment gaan we door het oog van een lagedrukgebied. Het klaart even op en aan de andere kant gaat het weer stortregenen. Binnen gezeten en geen hap eten door mijn strot gekregen. Was er iemand die iets gegeten heeft? Het gaat harder waaien en ik kan bijna niet slapen. Om 22 uur begint mijn wacht en het schip stampt nu zwaar door de hoge zeeën. We leggen een paar reven, we zitten in de regen en het is windkracht 8 of 9. Wat een storm en iedereen zeeziek en nat. Vreselijk. Ik ga met mijn hand door het glas van één van de salonlampen en vier vingers zijn opengesneden. Ik ben bleek. Om 2 uur mijn kooi in gedoken maar net als ik eindelijk slaap om 4 uur moet ik weer opstaan. Het is nu een orkaan van windkracht 12 (70 knopen) en zware zeeën met golven tot 13 meter. We moeten in zeilpak en reddingsvest standby gaan zitten. We varen alleen nog op het stormfokje en doen 9 knopen. Benedendeks is het een chaos. Alles slingert rond, dingen gaan stuk, wordt nat en de stank van kots is ondragelijk. Pas tegen vijf uur trek ik mijn zeilpak aan met een reddingsvest, maar ik vind dat onzinnig omdat je met reddingsvest aan nooit uit de boot zal kunnen komen als we omslaan. Een paar mensen worden echt bang. We roepen Auckland Radio op en we krijgen te horen dat zij dit front ook niet aan hebben zien komen. De weerberichten kunnen we met de kaartmachine ook niet meer vangen, dus afwachten maar.

Donderdag 18 februari

Om 6 uur aan dek. Continu bakken water over je heen. Ik ben doodmoe en iedereen zit voor zich uit te staren. Wat is dit saai. Ik presteer het om zes uur lang niet over te geven, maar als ik om 12 uur beneden kom is het gelijk weer mis. Ik kan gelukkig wel redelijk in de middag slapen. De wind gaat nu wat afnemen, maar de zeeën blijven staan. Weer een saaie wacht tot 22 uur. Probeer tot 2 uur wat te slapen, maar dat gaat bijna niet. Van 2 tot 6 gezellig met iedereen zitten babbelen. Het gaat nu stukken beter. Ik neem een kopje muesli voor ontbijt, maar dat komt er gelijk weer uit.

Vrijdag 19 februari

Heel de morgen als een os geslapen. Om 12 uur een blikje fanta en een kopje soep. Ik heb voor een ieder anderhalf peertje geschild. De wacht loopt voorspoedig, het schip wordt schoongemaakt en we kunnen ook nog eens wat anders doen dan voor ons uit staren. We blijven echter wel ontzettend rollen. Om 18 uur lekker gegeten en slapen tot 22 uur. Tijdens de wacht tot 2 uur het licht aan gehouden en de hele tijd ronduit zitten praten. Het was heel gezellig en de tijd vliegt voorbij. Dan slapen.

Zaterdag 20 februari Koks Dag

Ontbijt gemaakt en gelijk weer gaan liggen. Mijn boek uitgelezen en dan worstenbroodjes voor lunch maken. Een vis hapt de haak van de vislijn af, de lijn doormidden. Na de lunch de walkmans bekeken en twee van de vijf gerepareerd. Dan avondeten koken. Tjits schilt de aardappels en ik maak de boontjes schoon. Daarna Saroma kloppen van melkpoeder en salade maken. Een happy hour snack verzorgd en Marlon kom nog even een champignonsaus maken. De varkenshaasjes bakken en om 18 uur een geslaagde maaltijd. Van 19 tot 20 uur nog op het dek gezeten en Yahtzee gespeeld met Toon. Om kwart over negen naar bed. Dat was een lekker dagje en mag nu heel de nacht doorslapen!

Zondag 21 februari

Als een os geslapen tot 6 uur. Stralende zon en we zetten de spinaker. Ik schrijf mijn verslag tijdens een relaxte morgen. Lunch met een kopje soep en van 13 tot 16 even geslapen. Opgestaan en gelijk als eerste onder de douche. We zeilen nu met spinaker én shooter, een soort halve spinaker. Het is een mooi zicht maar er is amper genoeg wind om de bolling erin te houden. Wat rondhangen in de kuip tot 19 uur want dan is er koud buffet aan dek. Foto's maken van alle salades op een rij. Bart en Kees hadden er heel veel werk van gemaakt. We krijgen een glaasje wijn erbij en dan komt de show. Kees en Jorrit rappen een lied met vele coupletten. Een couplet in het lied gaat over mijn kookkunsten van de voorgaande dag. Dat is een leuk compliment. Bart steelt de show verkleed als Marilyn Monroe, compleet met make up, sexy lingerie en een rok. Net echt en ontzettend lachen. Emmy krijgt een taart van scheerschuim in haar gezicht. Daarna afwassen en dan koffie met appeltaart door Tjitske gebakken. Dat is pas smullen. Om 22 uur is het feest voorbij en is de wacht afgelopen. Al slapende gaan we de datumgrens over. Die grens was eigenlijk al dagen eerder gepasseerd, maar we hebben bepaald dat we vandaag, op zondag, gaan dubbelen en daar was het feest voor.

Zondag 21 februari Wederom vanwege de datumgrens

Ja echt, weer dezelfde dag! Om 2 uur eruit. We moeten gaan motoren, maar dat geeft niet. Wat is het weer een fantastische sterrenhemel en ik zit lang met de verrekijker naar de sterren te kijken. Vooral de melkweg is ongelofelijk. We zien ook heel veel vallende sterren. In een waarneming van 10 minuten zie ik er al 14 binnen mijn gezichtsveld. Twee hebben een lange staart. Daarna nog twee uur zitten lezen. Om 6 uur een boterhammetje gegeten en bed in gedoken. Goed geslapen tot 11.30 uur. Wentelteefjes voor lunch en dan twee uur lang sturen. Tot 18 uur in de zon liggen lezen. Avondmaaltijd met boerenkool en dan nog wat lekker liggen rusten. Ik doe geen oog dicht en om 22 uur weer op. We motoren en ik neem twee uur lang het roer. Weer veel vallende sterren onder een heldere hemel. Robin denkt een schip te zien. Exact middernacht hijsen we de zeilen terwijl de laatste weerkaart aangeeft dat we absoluut geen wind mogen verwachten. Binnen een half uur doen we zelfs 5 knopen snelheid. Hoe is dit nu weer mogelijk? Ik maak het meteo rapport terwijl Tjitske en Bart krentenbollen bakken. Lekker nachtje en om 2 uur mijn kooi in.

Maandag 22 februari

We zeilen nog steeds een lekker tempo als ik om 6 uur opsta. Het zonnetje komt op en ik ga een paar uur zonnen. Als het te heet wordt naar beneden en kaarten bestuderen voor de prognose wanneer we voor het eerst een stukje land zullen zien. Ik schat op 29 februari 's nachts, maar vul 17.10 in omdat het dan nog licht is. Ik ga mijn schoenen invetten. Na de lunch nog even op het dek liggen dan dan van 14 tot 16.30 slapen. Opstaan en met iedereen wat zitten praten tot het diner. Ik was af en dan navigatie les. Omdat ik alles al weet koffie gezet en om 22 uur mijn kooi in. Om 2 uur wacht lopen en een uur achter het roer gezeten. Daarna verslag bijwerken. Een bijzonder rustig nachtje met lichte bewolking.

Dinsdag 23 februari

Om 12 uur wakker en heerlijk geslapen. Dat lukt steeds beter. Eddy heeft pizza's gemaakt en daar smullen we van. Dan gaat de vaste bemanning aan de reling van de kuip werken. Verf strippen en grondverven. Het is heet en vandaag word ik een stuk bruiner. Mijn derde boek uitgelezen, om 16 uur douchen en 18 uur avondeten. Biefstuk vandaag. Flink zitten roddelen met Toon en Marlon. Dan maar naar bed voor een paar uurtjes slaap. Om 22 uur begint een rustige wacht. Sterretjes kijken en praten. Met een mooi muziekje erbij vliegt de tijd voorbij. Om 2 uur kan ik alweer naar bed.

Woensdag 24 februari

Om zes uur eruit en er is weer een kleine storm opgestoken. Gereefde zeilen en een stormfok erop. Gedurende de morgen gaat het alleen nog maar harder waaien. Ik maak het toilet schoon, doe de meteo, koffie en thee zetten. Dan gaan sturen. We stevenen op een hoog daggemiddelde af. Van 12 tot 17 slapen en dan genieten van Tjits kookkunsten. Het is bloedheet beneden en we stuiven nog steeds door met een noodgang. Er komt onweer aan en we besluiten het schoenerzeil weg te halen. Dan enorme lichtflitsen en voordat we het weten een stortbui erbij. Het is een spectaculair onweer met enorme flitsen en bakken water. Vandaar dat het zo heet en zweterig was beneden. Om 22 uur mijn kooi in. Als ik om twee uur er weer uit kom is de wind een eind weg en het onweer is ook vrijwel voorbij. Er nu slechts donkere luchten, dus de zeilen gaan er weer bij en de nummer 1 fok er weer op. Dat is nog even hard werken voordat ik weer naar bed kan gaan.

Donderdag 25 februari

Mijn dag begint om 12 uur en het is bloedheet. Mijn slaapzak is doorweekt van het zweet door er bovenop te liggen. Emmy kan van de hitte niet koken. Ik douche met een puts water en ga op het dek liggen. Er komt gelukkig nog wel avondeten op tafel. Paar uurtjes slapen, 's Nachts wacht lopen met rustig windje en een rustig tempo. En dan weer slapen tot 6 uur. Tsja, er gebeurt echt niet veel op zo'n dag.

Vrijdag 26 februari

Opstaan met een mooi zonnetje. De wind is gedraaid en vervolgens weggevallen. We zetten na het ontbijt de spinaker maar we lopen maar 1 a 2 knopen. We zien donkere lichten achter ons aan komen en we verwachten òf regen òf regen met wind. De wind draait in een half uurtje van ZW via Z naar ZO. We halen de spinaker weer weg en zetten de stormfok op. We krijgen lekkere snelheid. Als we net klaar zijn begint het te regenen. Het gaat steeds harder regenen terwijl we nog in onze zwemkleding lopen. Van het grootzeil komt een bak met water en we douchen in de regen. Ik ga mijn spijkerbroek wassen in het zoete warme regenwater. De andere divisie komt ook douchen aan dek. We drogen ons af en trekken een jas aan. Om 12 uur naar beneden voor een kop soep. Een uur later schijnt het zonnetje weer. Toch de kooi in gedoken. Bart heeft heerlijk gekookt. Af en toe komt er een klein buitje over. Gezellig zitten praten op de wacht tot 22 uur. Om 2 uur weer op. De tijd is een uur vooruit gezet. Ik kan mam niet bellen voor haar verjaardag omdat we al anderhalve week geen radiocontact gehad hebben met Radio Holland. Jammer hoor. Iedereen stuurt 40 minuten en zo vliegt de wacht weer voorbij. Letterlijk, want we doen af en toe 9,5 knoop snelheid. Uit de donkere wolken komt er gelukkig geen regen. Om 6 uur naar bed.

Zaterdag 27 februari

Als ik om 12 uur opsta is het langzaam wakker worden met een lekker zonnetje. Ik werk mijn verslag bij en er komt wat wind opzetten. De snelheid loopt op en we gaan in de goede richting. Dan komen de buien. We zien iets drijven. Het lijkt op een oefen mijn, maar wat kun je ook anders verwachten van een groep marinemensen... Als het gaat stortregenen is de wacht voorbij en beneden boerenkool van Toon gegeten. Neem wat rust tot de wacht van 22 tot 2. Er is weer geen contact met Radio Holland, dus dan bel ik maar niet meer. Het wordt een nacht van zeiltje erop, zeiltje eraf. We verzetten de tijd weer met een uur.

Zondag 28 februari

Als ik opsta om 6 uur stormt het weer aardig en zijn er stortbuien. Wat zeilen wisselen, maar verder is het saai en de morgen duurt lang. Het is gelukkig wel lekker warm. Als we om 12 uur naar bed gaan valt de wind weg. De motor gaat aan en het gaat stortregenen, maar wij slapen vast, of beter gezegd, drijven in ons zweet. Zodra we opstaan voor het avondeten gaat het weer hard waaien. Het gaat weer een stormachtige nacht worden. Ik krijg de nasihap van Arie amper naar binnen. Helaas. Een vette hap op een nuchtere maag is ook niet alles. Het zal wel tevens het laatste eten in een lange tijd zijn want vanaf middernacht gaan we op noodrantsoenen van Verkade. Wat zullen we die man nog aan verwensen. Van 22 tot 2 naar bed. Een rustige, droge nacht. Net voor het einde van de wacht ziet Toon de fok languit langs het schip drijven. Met man en macht naar de boeg om hem binnen te trekken. Hij zat gelukkig nog vast maar was wel bijna doormidden gescheurd. Door het voorluik naar binnen gewerkt en om 6.15 hongerig naar bed.

Maandag 29 februari Noodrantsoenen

Om 12 uur eruit. Hele hoge zeeën maar wel een lekker zonnetje en dat is een verademing. Volgens mijn voorspelling hadden we nu aan moeten komen, maar in plaats daarvan is het eten bijna op en zitten we op rantsoen. We ronden een eilandje. Iedereen wordt duf van de rantsoenen, behalve ik want ik eet er niet van. Ik heb een kleine inzinking en iedereen moppert en is chagrijnig. Niet eten, slecht slapen vanwege de hitte en zuurstoftekort benedendeks. En o, wat zijn wij ontzettend vies. Morgen ben ik ook nog eens kok en daar heb ik helemaal geen zin in. Van 18 tot 22 uur naar mijn kooi. We tellen af tot 12 uur en eten dan een grote nasi hap. Heerlijk. Er staan enorme hoge zeeën, maar het is gelukkig droog. Van 2 tot 6 lekker geslapen.

Dinsdag 1 maart Koks Dag

Vol goede moed om 6 uur gaan koken. Na het ontbijt geholpen om het schip eens goed uit te mesten. Dat is geen tijden gebeurd en het is de eerste echt zonnige dag in lange tijd. Om 12 uur knakworstjes op broodjes gemaakt en dan bijna heel de middag gekookt. We eten rode kool en als ik het pak open trek vind ik het al stinken. Dan branden de aardappels aan en ik doe verwoede pogingen om de rode kool nog eetbaar te maken, maar dat mislukt. Hoewel de aardappelen met wat extra aardappelpuree en de varkenshaasjes perfect zijn kan ik niets doen aan de rode kool. Ik eet zelf niet en ga gelijk door met het serveren van het toetje. Ik drink wat koud ananassap en even later gooi ik alles er uit. Gelukkig wel discreet op het toilet. Ik drink nog wat en ga om 21 uur ontdaan en heel erg moe naar bed. Dit was een shit einde aan de dag.

Woensdag 2 maart

Hoe het mogelijk is weet ik niet, maar ik slaap recht door de tweede orkaan van deze reis heen, of is het de derde? We hebben uitschieters tot windkracht 12. Dit is de tropische cycloon Cilla met super hoge golven, stortbuien en bakken boegwater. Na 9 uur massief geslapen te hebben sta ik energiek en blij op. Het is nog maar een heel klein eindje en daarom ben ik zeker zo uiterst vrolijk gestemd. Hoewel ik tijdens de wacht alleen maar voor me uit zit te staren vliegt de tijd toch voorbij. We zijn nu zo dichtbij. Van 12 tot 16 uur weer slapen en dan blaast de wind ons eindelijk een beetje in de goede richting. Na het avondeten aan dek. Weer hetzelfde rotweer, maar ik ben nog steeds opgewekt. Na de wacht moet ik weer in dat natte bed. Bah. Als ik om twee uur aan de boerenwacht begin hoop ik dat het de laatste is. We koersen een beetje ten zuiden van Tahiti maar dat mag de pret niet drukken. Nog een paar keer de zeilen erop en eraf, maar dat is eigenlijk bezigheidstherapie. De rest zinkt in, maar ik ben nog steeds opgewekt.

Donderdag 3 maart

Om 12 uur opstaan en lekker lunchen. Warm brood met jam. Er drijven kokosnoten voorbij en we ruiken land. Jorrit gaat van 14 tot 18 uur vertellen over zijn studentenleven en zijn reis naar Amerika. Zo gaat de wijd lekker vlot. Om 18 uur eten, praten en dan weer zweten in de kooi. Dat is de laatste keer dat ik dat nog ga doen, want dat is gewoon té vies. Van 22 tot 2 uur wacht lopen en daarna maar op de bank proberen te slapen, maar met matig succes.

Vrijdag 4 maart

Is dit dan de laatste dag? Door de flarden regen zien we af en toe de contouren van Tahiti. nu moeten we recht tegen de wind in langs Tahiti op weg naar Moorea. Het ene moment motoren we en het volgende moment is er 45 knopen wind, maar dus wel recht van voren. We proberen wat zeil erbij te zetten maar de fokkeval breekt en we moeten snel een andere val gebruiken. We proberen het Moorea kanaal in te duiken. Dat lukt niet lekker en we moeten gaan kruisen. Dan valt de motor uit. Het dieselfilter is verstopt. We hebben nu mooi zicht op het bewolkte eiland en een bootje komt langs. Dat is de eerste in 2,5 week. Ik schrijf mijn verslag bij in de bloedhete salon tot 15 uur. De motor loopt weer en we varen door tot vlak onder de kust van Moorea. We gaan dan kruisen om niet te veel golfslag en wind te vangen. Dan een grote slag om aan de andere kant van het eiland te komen. We zien de baai om 17.30, maar hoe komen we daar in? Verrekijkers erbij om de doorgang in het rif te vinden. We vinden de doorgang en we gaan op het fokje naar binnen. Jammer dat het slecht weer is zodat we geen mooie foto's kunnen maken. Alles is grauw. We kunnen nu huizen en palmbomen zien, maar geen blauw water. Door de zware regenval is het water in de baai bruin geworden. We gaan voor anker achterin Cook Bay om 18.30. We genieten uitgebreid van Marlon's kookkunsten in de stromende regen. We zitten met 16 man onder de buiskap. Zo zit je nog op zee en zo lig je in een baai. We zetten alles open en het schip is snel afgekoeld. Uitgeput naar bed. Ik lig nog niet of het blijkt dat we afdrijven. We gaan verliggen en ik slaap rustig door de stortregens. Middernacht eruit en tot twee uur wacht lopen. Elk half uur op het handkompas kijken of we nog op onze plaats liggen.