Maandag 11 januari Van Asgard II naar Nadia IV
Gelijk op gally duty gezet om ontbijt te regelen. De oude bemanning gaat weg en dan opruimen. Samen met Marlon een schip gaan zoeken om naar Sydney te varen. We stoppen eerst bij de Nadia IV. Ze zoeken nog bemanning, maar we moeten om 11 uur terugkomen. Even naar de Asgard en de vuilnis weggebracht. Als we om 11 uur weer bij de Nadia IV zijn krijgen we te horen dat we definitief mee mogen naar Sydney. De Nadia IV is een Farr 40 ontwerp en eigendom van een syndicaat van miljonairs uit Canberra. Om 11.15 terug op de Asgard om ons uit te schrijven en spullen in te pakken. We gaan naar de Abel Tasman zeilpakken lenen. Om 14.30 varen we door het bruggetje weg en gaan dan met zijn achten zeilen. Ik ben in geen tijd zeiknat. Alles wordt eindeloos geoefend totdat we om 19 uur in een baaitje liggen. We eten biefstuk met salade. We drinken nog een borrel en vroeg bed in. Muggen! Onder twee dekens gaan liggen en je wordt nog gek van het gezoem. Wat een rotmuggen. Eindelijk om 22 uur in slaap gevallen.
Dinsdag 12 januari Trainen op de Nadia IV
Om 7 uur opgestaan. Ontbeten en alles met de spinaker een keer uitgeprobeerd. Mijn taak is de zeilen binnen te halen, naar voor te brengen en aan de mast te werken. We nemen alle drie de spinnakers achter elkaar en wisselen op alle mogelijke manieren. Dan valt de wind weg en we motoren terug naar de haven. We gaan naar het Sheraton waar George verblijft en met 7 man de douche in. Eerst toilet, doorschuiven naar de wastafel om te scheren en dan een douche. Steeds drie man in de badkamer dus flink wat pret. Dan nieuws op de televisie kijken en genieten van het uitzicht op de schepen. We gaan met zijn allen naar de Abel Tasman en de Asgard II. Dan een borrel in een bar aan de kade en dan dineren in de Drunken Admiral voor 45 dollar. Terug naar de Nadia IV en prima geslapen.
Woensdag 13 januari
We maken een eetlijst en kijken wat er nog meer nodig is. Chris, Marlon en ik worden gedropt bij een laundrette en we doen al onze was tussen 9.30 en 11. Als we teruglopen is er de parade door de straten van Hobart. De laundry afgegooid en uitgezocht. Ik ga met Chris de Sovereign en de Leeuwin bekijken. Dan winkelen in de stad en 17 uur terug. Gaan weer naar de pub en dineren op de haven. George betaalt ditmaal. Adrian en mam gebeld en Trish om mijn bagage mee naar Sydney te nemen. Nadien weer in de bar van het restaurant lol getrapt en we zijn vooral heel erg luidruchtig. Dan naar een andere bar. Er is vuurwerk om 22 uur en nog een bar waar ik Kate Harman tegen kom. Ze is 19 jaar en eerstejaars student. Zij vaart op de Adam's Apple. We spreken af om elkaar in Sydney weer te ontmoeten. Op terugweg komen we Cherry tegen en dat wordt spontaan een nieuw bemanningslid. Om 2 uur in bed.
Donderdag 14 januari Dag 1 race op de Asgard IV
We staan om 6.30 op. Douchen in het hotel en terug op de boot het grootzeil gewisseld. Om 7 uur vertrek, we cruisen tot 8.30 en dan begint de Parade of Sail. Honderden boten, helikopters en vliegtuigen. De Leeuwin gaat voorop en dan de rest er achteraan. Wij moeten toevallig achter de Asgard IV aan varen. Mooie foto's gemaakt en dan langs de Admirals boot voor de vlootschouw. Om 11.30 zijn de schepen allemaal langs gevaren en gaat iedereen naar buiten. Het is koud en er is laaghangende bewolking. Ik zie Adam's Apple met Kate. Varen nog even terug om te zien waar de Abel Tasman blijft. Die ligt nog steeds aan de kade. Varen dan weer rechtsomkeert op de motor naar buiten, langs alle Tall Ships tot de baai buiten Hobart. Om 14.30 starten de A-klasse schepen, de tall ships. Wij varen recht door het veld heen en weer een paar mooie foto's genomen. Om 15 uur beseffen we dat we nog moeten melden aan de andere kant van de startboot. Scheuren er op de motor er naartoe, schreeuwen en dan weer terug. De tijd is bijna om. Hijsen snel het grootzeil en gaan om 15.15 over de startlijn. Door de windstilte zijn de grote schepen nog maar amper opgeschoten. Door de uitstekende stuurmanskunsten van Rod komen we als tiende boot weg. Al snel liggen we in zevende positie en dan krijgen we redelijk harde wind. Adam's Apple zet een reef en we halen hun in. Langs Tasman Island en dan even het bed in. Ik slaap van 22 tot 2 uur en dan de wacht tot 6 uur. Zware zeeën maken het niet gemakkelijk en ik word al snel zeeziek. Ik ga naar bed in mijn zeilpak, want ik moet er elk uur uit voor een zeilwissel. Mijn spijkerbroek eronder is nat en ik heb geen sokken meer aan, dus zo in de laarzen. Overgeven, maar wel doorwerken. Steeds weer naar de mast om zeilen te wisselen.
Vrijdag 15 januari Dag 2 race op de Asgard IV
We horen om 7 uur via de positie check up dat de Abel Tasman nog aan de kade in Hobart ligt met schade. Ben, Rod, Chris, Ed en Cherry zijn de starboard watch. George, Michael, Billy, Marlon en ik zijn de portside watch. Van 6 tot 12 mag ik slapen, maar elke uur eruit voor een zeil wissel. Je wordt er doodmoe van. Ben is de voordekker en ik ben de man aan de mast. Ben en ik zijn van verschillende wachten, dus moet er altijd één opstaan. We beuken heel de dag op de zware zeeën en ik heb geen hap gegeten. We varen weg van de kust. Van 18 tot 22 uur slapen en van 22 tot 2 uur weer watch. Ik probeer af en toe een hapje te eten, maar het komt er direct weer uit. Ik ga dan maar in het hoekje van de kuip zitten. Daarbij bind ik mezelf helemaal vast met mijn lifeline en probeer te dutten. Absoluut onmogelijk natuurlijk op een stuiterende boot. Bovendien blijft iedereen steeds controleren dat je wakker blijft tijdens de wacht. Ik ben nu super vies, een halve centimeter water in mijn laarzen, nog steeds een natte broek en heel erg slaperig. Ik ben nog nooit zó moe geweest in mijn hele leven. Vechten tegen de slaap. Van 2 tot 6 ben ik van de watch af, maar kan toch maar hooguit 2 uurtjes slapen.
Zaterdag 16 januari Dag 3 race op de Asgard IV
We hebben onze koers gewijzigd en we gaan nu wat meer richting kust. We maken Ben wakker om een ander zeil te zetten. Hij komt slaperig aan dek. Ik loop vooruit naar de mast en Ben loopt dan voorbij mij het voordek op. In 3 tot 5 meter hoge golven valt hij bij de eerste beste recht op zijn gezicht op het dek. We voeren hem af in de veronderstelling dat hij een paar ribben gekneusd heeft. George neemt zijn plaats in en samen maken we het karwei af. Dan weer zes uur lang vechten tegen de slaap en nog steeds niets eten. Hoe lang hou ik dit nog vol? Om 15 uur uit bed om een zeil te wisselen en dan van 16 tot 18 uur naar de radio geluisterd naar de posities van de schepen en we vragen om verdere informatie over de Abel Tasman. We krijgen als antwoord dat ze ons later zullen oproepen. Na 30 mijl uit de kust te zijn gegaan koersen we nu weer terug richting Tasmanië. Van 18 tot 22 uur wacht gelopen. Nog steeds geheel kapot omdat ik slechts 2 uur slaap had tijdens mijn 6 uur af. Ik stuur even omdat hoge concentratie je zeeziekte even doet vergeten. Om 22 uur bed in en 2 uur weer eruit. Ik voel me ietwat beter en drink een kop soep en eet een appel. Mijn eerste voedsel in twee dagen. Ook hoef ik niet meer zo hard tegen de slaap te vechten en kan ik weer wat lachen. Het blijkt dat we onverwacht toch weer naar buiten varen, weg van Tasmanië over de Bass Strait. Later blijkt dat dit een keerpunt in de race is voor ons.
Zondag 17 januari Dag 4 race op de Asgard IV
Om 6 uur bij dageraad naar bed. Het wordt nu beter. Ik kan eindelijk mijn pak uittrekken en ik word langzaam droog. We gaan voor het eerst de spinnaker zetten. Als ik boven kom zie ik dat de wind nog niet helemaal gunstig is voor de spinaker. Toch maar zetten. Als ik hem een paar uur later weer naar beneden moet halen word ik helemaal boos. Zie je nu wel! Om 12 uur begint mijn wacht. Droge kleren aan en de kust is in zicht. Eieren gegeten en het zonnetje komt door. Ik doe wat aftershave op, kam mijn haren en zonder pak naar buiten. ik heb geen slaap meer en ben zelfs opgewekt. Eindelijk over mijn zeeziekte heen. Ik heb nog nooit van mijn leven het zonnetje zó gewaardeerd. De afgelopen twee dagen waren de ergste van mijn leven. ik praat voor het eerst weer met Marlon en kan eindelijk om Billy zijn moppen lachen en meezingen. Alle anderen voelen zich ook beter en we krijgen te horen dat we van de vierde naar de derde positie gestegen zijn. Vreugde alom. Onze tactische zet in Bass Strait heeft gewerkt. Zo de nacht vordert draait de wind meer en de golven worden wat langer zodat we niet meer zoveel stuiteren. Om 17 uur voor de eerste keer meegedaan met happy hour en moppen getapt. Er is een uitgelaten stemming. We varen al heel de dag langs de kust van New South Wales. Om 18 uur eten en dan slapen tot 22 uur. De wind trekt aan en er is een mini storm op komst. We surfen nu over de golven. Van 22 tot 2 uur wacht gelopen. Om 2 uur waait het zo hard dat de spinaker eraf gehaald moet worden. 31 knopen wind en de spinaker kan maximaal 28 knopen hebben. Het schip is niet meer onder controle te houden we we horen later dat andere schepen hun mast verloren. We worden doof van het lawaai van het opspuitende water om het schip als we surfen. Een fantastisch zicht omdat het schuim oplicht door het lichtgevende plankton dat wordt geïrriteerd en dan licht af geeft. Rod en George wisselen elkaar om het uur af aan het roer.
Maandag 18 januari Dag 5 race op de Asgard IV
De wacht begint om 6 uur en de spinaker gaat er weer op. We varen nog steeds 9 tot 11 knopen. In de loop van de ochtend zakt dat naar 7 tot 9 knopen. We varen langs Jarvis Bay, Seven mile beach en Nowra. Om 12 uur bij Wollongong. Er is nog een oceaan race gaande dus veel schepen in de buurt. Om 12 uur lunch en daarna gaat niemand meer slapen. We stormen langs National Park en Cronulla. Dan langs de Sydney Heads. George laat mij langs Sydney sturen en ik ben apetrots. Als we de spinaker weg willen halen blijkt die vast te zitten. Ook een andere val zit vast. O jee, wat een puinhoop. George klimt naar het topje van de mast en maakt de spinaker los. We gaan aan de wind de haven in en over de finishlijn om 15.51 uur. Dat was dan 98 uur en 36 minuten racen. We blijken zesde over de finishlijn te zijn gekomen in onze klasse. Dat is grote verbazing alom. In de haven het schip wat schoongemaakt en een douche genomen. We drinken wat en dan in Kings Cross gaan dineren. Mike betaalt ditmaal. Dan met 7 dronken kerels gaan stappen in de discotheken. Ze gingen helemaal uit hun bol en waren straalbezopen en dat voor een stelletje hoge heren! Om 1 uur terug naar het schip en net kwam de Mercedes IV binnen, het vorige schip van het syndicaat. Tot 5 uur afterparty op de boot en dan slapen.
Dinsdag 19 januari
Om 10 uur opgestaan. Het hele schip schoon gemaakt en dan een afscheidslunch. Het bericht komt binnen dat we tweede geworden zijn op handicap. Grote vreugde. Na de lunch vertrekken een paar bemanningsleden naar de luchthaven. Ik ben met Ben naar de wasserette gegaan. Rondje over Kings Cross gelopen en terug naar het schip en onze bagage op orde gebracht. Om 20 uur de stad in gegaan en de reeds gearriveerde Tall Ships bekijken. Uren gelopen en om 23 uur gaan chinezen. Ben had in Hong Kong gewoond en kende interessante gerechten. Om 1 uur terug en lekker geslapen.